Poczwarka

Wrzesień był trudny. Wbrew moim oczekiwaniom i zapewnieniom przez wszystkich świętych, jaki to drugi trymestr nie jest wspaniały, ja jego początek spędziłam dość mało przyjemnie na przepoczwarzaniu się w nowy gatunek człowieka. Tak, tak Kochani, Ci co nie zaglądają na Insta pewnie jeszcze nie wiedzą, ale nasza szalona rodzinka się powiększa :D

Kocham dzieci i zawsze o nich marzyłam i chociaż odpowiedniego i gotowego do ich wychowania partnera mam już dobre 8 lat, to nie wyobrażałam sobie dotychczas siebie w roli Mamy i nie uważałam żeby dzieci potrzebne mi były do szczęścia (zwłaszcza, że wspaniałych siostrzeńców mam co niemiara). Gdybym tak wcześnie jak Magda (którą swoją drogą bardzo podziwiam!) urodziła swoje pierwsze dziecko pewnie popadłabym w wieloletnią depresję, bo zdecydowanie nie byłam na tyle dojrzała żeby wychowywać drugiego człowieka. Gdyby zdażyło mi się to zaraz po studiach byłabym mocno zawiedziona, że nie zrealizowałam, zobaczyłam i przeżyłam tego wszystkiego o czym marzyłam, ale z większą pomocą poradziłabym sobie z dzieckiem. Teraz jako dorosła, świadoma i spełniona kobieta, jestem bardziej niż szczęśliwa, że noszę w sobie nowe życie :)))

No i właśnie to nowe życie dało mi nieźle popalić w tym miesiącu! O ile pierwsze 3 miesiące szalałam jak zła i oprócz drzemek i wilczego głodu, energii raczej mi nie brakowało, o tyle 4 miesiąc rozpoczęłam totalnym zejściem ze szczytu na samo dno i czułam się jak poczwarka w okresie przemiany...Na początku tłumaczyłam to sobie odreagowaniem po ogromnej pracy, którą musiałam wykonać w wakacje ze względu na kilka losowych wypadków. Ale ile czasu można nie mieć ochoty na NIC, odczuwać ciągły wstręt do komputera już po kilku godzinach, być wiecznie zmęczona, niezmotywowana, niezdecydowana, na zmianę podekscytowana i przerażona, tryskać energią, by za chwilę płakać bez powodu, mieć zgagę, biegać ciągle do toalety i być głodnym co 1-2 godziny, nawet w nocy!!!??? Do tego wszystkiego praca, dokumenty, banki, kredyty i brak Szarlatana w domu praktycznie od poniedziałku do niedzieli, więc zawsze pełna lodówka, pożywne śniadanka, gorące obiadki i inne smakołyki odeszły w niepamięć :P Aczkolwiek, nie mogę narzekać, bo ten człowiek wciąż jest dla mnie największym wsparciem w ciężkich chwilach i staje na głowie żeby żyło się nam lepiej!

T-shirt Mine Pine Baby (jakby ktoś chciał mi sprawić prezent, to ten będzie odpowiedni)

Teraz już wiem, że to hormony (czemu nikt wcześniej mi nie powiedział, że oprócz fizycznych dolegliwości mogą mnie dopaść również takie!?), ale także opór mojego organizmu na zmiany, które nie łatwo jest mi zaakceptować. No bo jak to nie mogę już tak szybko, wszystko i wszędzie? :( To do mnie nie podobne i irytuje mnie to niemiłosiernie. Dotarło do mnie jednak, że to przecież dopiero początek tego co nastąpi, kiedy na świecie pojawi się (na 95%) Roma <3 Muszę się więc przeorganizować, zmienić priorytety, zadbać o siebie, odpuścić i odpocząć bez wyrzutów sumienia, które trapią mnie za każdym razem kiedy nic nie robię. Także mimo ciągłej emocjonalnej huśtawki nastrojów, niezłego stracha czy to wszystko ogarnę i poradzę sobie w nowej roli - regularnie ćwiczę z innymi dwupakami, spotykam się z młodymi i starymi mamuśkami (które uspokajają mnie, że to minie i niedługo będzie lepiej - dzięki kochane!), spaceruje, czytam, uczę się gotować oraz bez pośpiechu planuję jak tę naszą dziuplę zorganizować na przyjęcie nowej duszyczki, której nie mogę się doczekać! 

źródło zdjęć: Pinterest

No! Teraz już wiecie na czym upłynął mi ostatni miesiąc. Mam nadzieję, że będzie co raz lepiej z każdym kolejnym, dzięki czemu będzie mnie tu nieco więcej. Przecież pewnie jesteście ciekawi jak zmieni się nasza przestrzeń przed przybyciem Romy (mam nadzieję, że Romy, bo wszystkie dodatki i akcesoria wybrane) do naszej 25 metrowej kawalerki? :) 

PS Post o mieszkaniach musi nieco poczekać, ale będzie będzie, niech no to już tylko wszystko będzie klepnięte! Trzymajcie kciuki!

Wasza poczwarka

LU