Jak kupiliśmy NOWE MIESZKANIE w Warszawie

Długo zastanawialiśmy się co dalej, kiedy doszliśmy do wniosku, że nasze 25 metrów zaczyna nam doskwierać i czas na zmiany. Ponieważ oboje uznaliśmy, że skoro tak dobrze nam na warszawskiej Woli to czemu by tutaj nie znaleźć czegoś większego. Zaczęliśmy od rynku wtórnego i ku naszemu zdziwieniu w całkiem niezłym stanie mieszkania (z nowymi oknami i drewnianym parkietem) wychodziły znacznie taniej niż nie jedna nowa i znacznie mniejsza nieruchomość na obrzeżach Warszawy. Tylko co z tego skoro okolica i blok już nie prezentowały się tak pięknie. Doszliśmy do wniosku, że po 3 latach mieszkania w starym budownictwie mamy nieco dość tego wszechobecnego "patologicznego" klimatu. Prawda jest też taka, że w obecnym bloku miałam kiedyś swój kilkuletni epizod mieszkaniowy z rodzicami i znam pół budynku, a drugie pół zna mnie z podwórka, okolicznych drzew i trzepaków. Wprowadzka tutaj była więc dla mnie samą przyjemnością, bo dobrze wspominam tamte czasy. Szkoda tylko, że od tamtej pory nic się tutaj nie zmieniło albo zmieniło, ale na gorsze... Nie będę się rozwodzić o obsikanych i śmierdzących fajami klatkach, zataczających się sąsiadach i wiązankach lecących z co czwartego okna, bo mnie dorosłą osobę nawet to trochę bawi i mamy z tego z Szarlatanem czasem niezłą pompę. Fakt, że spodziewamy się dziecka, zmienił jednak nieco nasz sposób postrzegania tej dzielnicy jako dobre miejsce do wychowania małego Ziomeczka. Oczywiście pozostaje jeszcze rynek pierwotny. Dosłownie po drugiej stronie ulicy, budują się nowiutkie osiedla, mamy tam nawet swoje ulubione knajpki, ale primo ceny mieszkań zdecydowanie przekraczały nasze możliwości (od 7 do 9 tysia za metr), duo stawiają te molochy jeden na drugim i końca tego architektonicznego bałaganu nie widać! 

Wzdychaliśmy oczywiście do naszej ukochanej Saskiej Kępy i Żoliborza, ale i tutaj sytuacja była podobna jak w przypadku nowości na Woli. Za drogo i kropka. Trzeba było sobie odpuścić te modniarskie i klimatyczne lokalizacje :( Pokaże Wam jednak dla przykładu kilka 3 pokojowych mieszkań z inwestycji Artystyczny Żoliborz, które były elegancko rozplanowane, ale z pół miliona albo i więcej by trzeba było wydać na sam lokal z garażem, a gdzie wykończenie?! 

Zresztą powiedzcie mi po co komu dwa wielkie balkony, po 10m2 każdy lub jeszcze lepiej 10 metrowy balkon kiedy ma się ogródek!? Moim zdaniem po nic! Więc tym bardziej idiotyczne wydawało się nam płacić za coś takiego ;)

Najtaniej z oglądanych mieszkań wychodziło poniższe mieszkanie, na parterze oczywiście. Ale ten skośny salon z aneksem kuchennym większym o metr od naszego obecnego, zwalił mnie z nóg :P

Tym też sposobem skierowaliśmy nasze zainteresowanie w stronę Bemowa, gdzie jakiś czas temu nasi bardzo dobrzy znajomi wprowadzili się do nowego mieszkania :) Kiedy kolejny już raz z rzędu balowaliśmy u nich, sami zaczęliśmy poważnie myśleć o tej lokalizacji i znajdować plusy tej części Warszawy: 

- po pierwsze - moja najbliższa rodzina (w tym Mama) mieszka stąd rzut beretem (2 km, czyli 15 minut spacerkiem z wózeczkiem ;), w okolicy mamy też sporo znajomych,

- po drugie - bliskość trasy, którą jeździmy na wschód do rodziny Szarlatana i do pracy,

- po trzecie - w przeciągu najbliższych 8-10 lat dociągną tutaj drugą linię metra,

- po czwarte - bemowskie szkoły podstawowe plasują się na drugim miejscu w rankingach w Warszawie (wiem, że statystyki swoją drogą, a rzeczywistość swoją, ale lepsza taka wiedza niż żadna), dla porównania te na Woli prawie na ostatnim :P

- po piąte - mamy blisko do Kampinosu i innych okolicznych lasów, które są idealne na rowerowe wycieczki,

- po szóste - jest tu świetnie rozwinięta infrastruktura drogowa, usługowa, sportowa i rozrywkowa. Bemowo należy do jednych z najlepiej i najszybciej rozwijających się dzielnic w mieście,

- po siódme - dobrze ją znam i lubię, a Szarlatan swego czasu prowadził autorską audycje w Radiu Bemowo, więc też ma do niej sentyment :)

- po ósme - mogłabym tak długo, bo ciągle coś fajnego czytam na temat kolejnych projektów, które powstają lub wkrótce powstaną w tej dzielnicy lub w okolicy naszego bloku (np. szkoła podstawowa, przychodnia, nowoczesny park itd...:)

Pewnie zastanawiacie się co z pozostałymi dzielnicami? Szczerze, to oprócz wyżej wspomnianych nie braliśmy innych po uwagę. No może oprócz Pragi, która zmienia się na lepsze, ale jeśliby się tak zastanowić to jest swoim klimatem bardzo podobna do Woli, a my nie mamy ochoty wozić dziecka przez pół Warszawy do sensownej szkoły (chcę żeby tak jak my w dzieciństwe sama maszerowała z plecakiem do budy ;), a już tym bardziej za nią płacić, a tym właśnie mogło by to się skończyć. Rembertów, Wesoła, Wawer, Wilanów, Ursynów i Białołęka to dla nas jakiś koniec świata, w Ursusie i na Włochach miałam przyjemność mieszkać i nie jestem ich fanem. A inne dzielnice typu Mokotów, Ochota, Śródmieście to już dla nas ścisłe centrum, które na co dzień nie jest nam do szczęścia potrzebne i bez konkretnej potrzeby się tam nie zapuszczamy :)

Skoro zdecydowaliśmy już o lokalizacji, a uważam, że ta jest jedna z kluczowych spraw przy kupnie mieszkania. Zaczęliśmy obserwować pojawiąjące się jak grzyby po deszczu, nowe inwestycje. Na czym nam zależało?

- przede wszystkim na dobrym rozkładzie na małym metrażu (55-65 metrów), który sensownie pomieści 3 pokoje (dwie sypialnie + salon). Dlaczego nie większe? Bo po pierwsze lubimy małe mieszkania, a po drugie nie chcemy całych naszych dochodów wydawać na utrzymanie dużych przestrzeni, bo wolimy wydawać pieniądze na podróże i dobre restauracje ;) Zresztą mniejsze mieszkanie będzie łatwiej wynająć w przyszłości. 

- na widnej kuchni, otwartej na salon, pomiędzy którymi stanie duuuży rodzinny stół i wyspa :)

- na garderobie połączonej z mini spiżarnią <3 lub dodatkowym wc, które na takową można przerobić, 

- na dobrze doświetlonej stronie świata (mam na myśli południe i zachód),

- na klasycznej, niewysokiej (tak do 6 pięter abyśmy znali chociaż 1/3 sąsiadów) i schludnie zaprojektowanej inwestycji

- na ładnym widoku lub chociaż porządku architektonicznym za oknem ;)

Oczywiście tych założeń było dużo, dużo więcej, ale szybko przekonaliśmy się, że nie można mieć wszystkiego i nie uda się nam ich wszystkich spełnić :P

Pierwsze osiedle (nazwijmy je "Y"), które odwiedziliśmy zaraz po euforii w jaką wpadliśmy gdy zdecydowaliśmy, że ta okolica to nasze miejsce, zapowiadało się całkiem nieźle. Powyższy rozkład wydawał się nam sensowny. Nawet mieliśmy okazję oglądać identyczne mieszkanie we wcześniejszych etapach tej inwestycji. Jedyne co nas odrzucało od tego miejsca to fakt, że sprawiało wrażenie jakiejś zamkniętej komuny gdzie naście budynków ogrodzonych było jedną długą siatką ze szlabanem i ochroną przy wjeździe (naszym zdaniem zupełnie zbędnej o czym mieliśmy okazję się wielokrotnie przekonać, bo bez problemu udawało się nam wejść na osiedle za wjeżdżającym samochodem lub innym nieznanym nam mieszkańcem), a na internetowym forum mieszkańców omawia się każdego niemal przechodnia, który wydaje się im podejrzany i może być zagrożeniem dla reszty :P Co to, to nie! Daleka jestem od takiej fiksacji!

Powyżej przykład innego mieszkania z osiedla Y. Nie głupie, ale tak jak wspominałam odrzucaliśmy wszystkie bezokienne i wnękowe kuchnie.

O rozpoczęciu się sprzedaży osiedla "W" poinformowali nas znajomi, którzy mieszkają w tej okolicy i maszerując do pracy obserwują na co dzień sytuacje na okolicznych polach hehe ;D 

Pierwsze mieszkanie od razu przypadło nam do gustu. Było w nim wszystkim co się nam marzyło: fajny rozkład, widna kuchnia, garderoba, a nawet oddzielny wc, pokoje po kwadracie. Tylko niestety za oknami sypialni super market :/ Przeżyłabym już nawet te dwa balkony, ale na samą myśl, że za taką kasę miałabym widok na blaszany hangar, słabo mi się robiło :P  

Alternatywą było nieco większe mieszkanie z oknami na południowo-zachodnią stronę świata, ale uznaliśmy, że nie jest już takie fajne i trochę by trzeba było się na rzeźbić żeby zrobić z niego coś co nam odpowiada :P Chociaż nie powiem, parter z ogródkiem niczym boisko piłkarskie kusił...

Z oglądaniem osiedla "E" niestety spóźniliśmy się i długo nie mogłam sobie tego wybaczyć :((( Bo o ile sam rozkład mieszkań nie był idealny to 30 metrowe tarasy na dachu budynku skradły moje serce i byłabym skłonna zapomnieć o garderobie, pogodzić się z wąską sypialnią, dwoma balkonami czy pionowymi oknami z otwierającymi się od pasa w dół :P  

Kiedy zjawiliśmy się w biurze, wszystkie 6 tego typu mieszkań była już sprzedana lub zarezerwowana więc mogliśmy o nich zapomnieć :( Ciekawą propozycją wydawało się niewielkie 3 pokojowe mieszkanko na parterze ze 100 METROWYM ogródkiem! Ale chyba wyrwałabym sobie wszystkie włosy z głowy gdybym przez 3/4 roku patrzyła na te nieużywane hektary, a na co dzień miała do dyspozycji zaledwie 50 :P

Działkę obok budowało się osiedle "M", ale jego kolejny etap pojawił się w sprzedaży za późno z wielu względów, o których nie będę Wam opowiadać, to zbyt skomplikowane. A długo na niego czekaliśmy, bo:

a) oferowali bardzo konkurencyjne ceny w tej okolicy,

b) osiedla nie były grodzone,

c) mieszkania miały fajny rozkłady.

To dość zabawne, ale ceny które widzicie oznaczone rzymska cyfrą "I" były zarezerwowane dla pierwszych 30 klientów. Aby się jednak znaleźć w tej szczęśliwej liczbie należało zapisać się na listę społeczną i spać w namiocie pod biurem dewelopera na minimum 2 tygodnie przed ruszeniem sprzedaży haha :D Śmieszne, ale prawdziwe i nawet się na to trochę nastawialiśmy, ale dużo wcześniej, bo w momencie kiedy ruszyła sprzedaż nie mieliśmy już takiej możliwości i zobowiązaliśmy się finansowo do kupna naszego docelowego mieszkania :))) Zresztą kiedy wywiesili wielki bilboard, że do mieszkań dorzucają jeszcze rower to jakoś zaczęliśmy się zastanawiać czy to jakieś żarty czy poważna inwestycja :P

Osiedle "S" podobało się nam od początku. Może dlatego, że nasi znajomi, których często odwiedzamy mieszkają w pierwszym etapie więc zdążyliśmy się już do niego przyzwyczaić, a może dlatego, że było proste i uporządkowane, bez cudacznych pomysłów architektów co tu zrobić żeby się wyróżniało na tle innych ;) W każdym razie kiedy podjęliśmy starania o kupno pierwsze dwa były już praktycznie sprzedane, a w trzecim nie było zbyt wielkiego wyboru. Czekaliśmy więc cierpliwie na kolejny etap, przy okazji ostro oszczędzając. Kiedy na początku sierpnia otrzymałam telefon, że inwestycja rusza skakałam ze szczęścia bo znając ich dotychczasowe rozkłady wiedziałam, że na pewno coś wybierzemy!  

Parter z ogródkiem odpuściliśmy sobie od razu, bo po jakimś czasie doszliśmy do wniosku , że może i taki kawałek ziemi na osiedlu jest fajny, ale już samo mieszkanie na parterze nie. Przede wszystkim dlatego, że ma się wrażenie jakby mieszkało się na ulicy, bo ciągle ktoś łazi pod oknami (przetestowane u An w polskim mieszkaniu ;), pomieszczenia są dość ciemne, bo nad sobą ma się pion balkonów, a przed sobą kilkupiętrowy budynek (mówię akurat o tym konkretnym osiedlu), no i trzeba więcej wydawać na ogrzewanie. A skoro mam tak niedaleko Mamę z ogrodem i lasem za pasem to wolę do niej się przejść i spędzić miło czas razem :)  

Zastanawialiśmy się więc między tymi trzema opcjami...

1.

2. 

3. 

...i ostatecznie wygrała opcja ostatnia, czyli 56,57 m2 :) Dlaczego? Nie było łatwo, ale pewne rzeczy nas do tego zmusiły, a inne przekonały: 

- mieszkanie nr. 1 chociaż największe metrażem, to część wspólna (salon + kuchnia) nie różniła się niczym od mieszkania nr. 3. Jedna z sypialni była tylko nieco większa, za to druga wąska i długo co mi się nie podobało :P Poza tym mieszkanie w granicach naszych możliwości finansowych znajdowało się na I piętrze, a to oznaczało balkon nad bramą wjazdową do garaży, co z pierwszej ręki wiemy, że jest dość upierdliwe. Trochę ponachodziłam ludzi w poprzednich etapach i jeśli jest taka możliwość to polecam to zrobić ;) 

- mieszkanie nr. 2 chociaż najmniejsze metrażem, to znajdowało się od południa z ładnym widokiem na dziedziniec osiedla i plac zabaw :) Szkoda tylko, że było w kozim rogu dwóch budynków i z każdej możliwej strony okna i balkony sąsiadów - po prawej, po lewej, po przekątnej itd...do tego kuchnia maleńka i nie zakręcała już tak fajnie zlewem pod okno, a nawet jeśli byśmy tak zrobili to nie pozostanie tyle miejsca na duży stół z przemysłowymi lampami nad nim, który tak mi się marzy i wyspą, o której myśli Szarlatan (ale ja nie jestem przekonana, że się zmieści) :P Zresztą część wspólna wydaje się nam ważniejsza niż sypialnie, których raczej używa się głównie wieczorami do snu, a przez dziecko do ok. 7 roku życia praktycznie w ogóle bo wolą być razem z rodzicami :) 

- mieszkanie nr. 3 wygrało więc drogą eliminacji, ale im dłużej je oglądaliśmy tym więcej znajdowaliśmy w nim zalet :) A raczej zapomnieliśmy o jego wadach, z których największą jest chyba balkon i okna salonu wychodzące na ulicę. Póki co (i pewnie przez najbliższe 7-10 lat również) spokojną i dojazdową do osiedli, ale kiedyś ma tu powstać stacja metra więc pewnie ten ruch się zwiększy. Uznaliśmy jednak, że nie ma się co martwić o to co będzie za 10 lat, bo nawet nie wiadomo czy będziemy tam jeszcze mieszkać, a metro jest ogromną zaletą jeśli chcielibyśmy kiedyś oddać to mieszkanie pod wynajem. Na razie widok będzie na piękny sad, a niedługo potem na przeciwko stanie osiedle, które nie będzie wyższe niż nasze (czyli 6 pięter) i wizualnie też daje radę ;) Zresztą przy tak wielkim balkonie można pozwolić sobie na jakieś tuje czy pnącza, a i tak zostanie jeszcze miejsca na basen i leżaki :D No i przy tym metrażu mieliśmy możliwość kupić wyższe piętro więc sklepiki i kawiarnie pod nami nie będą dokuczać, a przydadzą się na co dzień :) 

Co do samego mieszkania, to może nie jest za duże, ale uważam, że świetnie rozplanowane, a kwadratowe pomieszczenia nawet małe są o niebo lepsze niż te większe, ale prostokątne! To akurat wiemy z autopsji, po kilku latach spędzonych w naszej kawalerce :) Okna salono-kuchni wychodzą na zachód, a nawet południowy zachód. Natomiast sypialnie na północny zachód. Więc światła nam nie zabraknie, ale będzie też gdzie odetchnąć gdyby te tropikalne upały stały się normą ;) Będziemy nanosić małe zmiany przed wprowadzką, bo np. ściana między kuchnią a salonem zostanie zlikwidowana, a wc powiększone na równi z wejściem do mieszkania i zamienione na garderobę ze spiżarnią XD Moje marzenie, w którym pomieszczę wszystkie nie ładne, ale niezbędne w domu w gospodarcze szpargały i jeszcze starczy miejsca na przetwory oraz rzadziej używane klamoty :D A wyglądać będzie to mniej więcej tak...

Czy już wiem gdzie, co i jak postawię oraz jak urządzimy to mieszkanie? Zdecydowanie nie! Pomysłów mam tysiąc na minutę i ciągle pojawiają się kolejne :P Ale ponieważ dużo czasu poświęcam teraz przeorganizowaniu i przygotowaniu obecnego mieszkania na przybycie Romy to nie zaprzątam sobie tym aż nad to głowy. Z urządzeniem nowego jeszcze zdążę, w końcu do odbioru pozostało nam jeszcze 14 miesięcy :P 

Pewnie wiele z Was uważa, że bez sensu kupować takie małe mieszkanie, skoro za taką, a nawet mniejszą kasę (myślę tu o kwotach 300-400 tysięcy) można wybudować sobie domek. Prawda jest jednak taka, że aby kupić działkę pod Warszawą w tej okolicy trzeba wyłożyć przynajmniej pół miliona, a doliczyć trzeba jeszcze budowę domu i jego urządzenie. Kupić gdzieś dalej byśmy nie chcieli. Bo oboje z doświadczenia wiemy, że dojazdy do miasta to marnotrawstwo czasu i pieniędzy. A porywać się na coś, na co nas nie stać to zupełnie nie w naszym stylu. Wolimy małe przytulne mieszkanie, ale w pełni urządzone niż wielki dom, który latami będzie wysysał z nas całą kasę i zanim zdążymy go urządzić to dzieci wyfruną, a my zostaniemy z pustą chatą ;) Do tego dochodzi fakt, że oboje "teoretycznie" posiadamy domy w podwarszawskich miejscowościach, więc nie ma sensu budować kolejnych, bo pewnie kiedyś staniemy przed wyzwaniem odremontowania ich lub postawienia w ich miejscu nowych :) Przynajmniej taką mam nadzieję, więc już dawno odpuściłam sobie pomysł na kupowanie jakiegoś starocia aby go odnowić, bo i takie pomysły chodziły mi po głowie :P

No to teraz Wasza kolej :) Mam nadzieję, że podzielicie się ze mną swoją opinią o naszym nowym mieszkaniu? Jak sądzicie, dobrego wyboru dokonaliśmy, a może wręcz przeciwnie o czymś zapomnieliśmy? Podzielcie się swoimi spostrzeżeniami to może nie my, ale ktoś inny na Waszych radach skorzysta :) 

Jeśli coś jest nieczytelne albo niezrozumiałe lub co gorsza zrobiłam błędy ortograficzne to wybaczcie i walcie śmiało (poprawie albo wyjaśnie od razu), ale pisałam ten post bardzo długo i na raty, a do tego I'm So Excited prawie jak przed pierwszą randką z Szarlatanem :D  

Wasza 

zakręcona

LU