Paryż...

...da się lubić :)

Polubiłam to miasto bardzo, chodź broniłam się przed nim długo :) Gdybyście jeszcze rok temu zapytali mnie czy chciałabym pojechać do Paryża, powiedziałabym "Jest to ostatnie miejsce na ziemi, które chciałabym odwiedzić" :P Sytuacja zawodowa "zmusiła" mnie jednak do tego żeby się tam wybrać, a raczej podróżować regularnie minimum 2 razy do roku, za co jestem ogromnie wdzięczna komuś kto na pewno będzie wiedział, że o nim mówię ;)

W grudniu 2013 nadarzyła się okazja, żeby wybrać się tam na kilka dni z Szarlatanem :) Sami nie wiedzieliśmy czego się spodziewać i czy nam się w ogóle spodoba, ale zarówno pogoda jak i ludzie szybko przekonali nas, że było warto!

Zwiedzanie zaczęliśmy oczywiście od wierzy Eiffla i Palais de Chaillot. Chociaż to drugie nie było po drodze zwabił nas tam świąteczny targ, chyba ze wszystkim czego dusza pragnie, ale głównie z jedzeniem :)))

Po obejściu wierzy ze wszystkich stron, odpuszczeniu sobie wjazdu na jej czubek (niekończąca się kolejka zniechęciła nas szybko), ruszyliśmy w stronę Dome des Invalides.

Do środka co prawda nie weszliśmy, ale świątynia jest na tyle piękna z zewnątrz, a dzień zimą tak krótki, że postanowiliśmy korzystać z pogody i iść dalej :)

Śmiesznych i kompaktowych samochodów jest w Paryżu na pęczki. A wszystko dlatego, że jest bardzo mało miejsc do parkowania więc im mniejszy tym większe prawdopodobieństwo na znalezienie miejsca ;)

Tutaj to jeszcze Pikuś, bo z dwóch stron jest jak wyjechać, ale widok stojących samochodów w odległości 2-5 cm od siebie jest czymś normalnym w Paryżu. Jak wyjeżdżają? Lekko się popychają i po kłopocie :P

No to już wiecie gdzie szukać tablic botanicznych, nad Sekwaną ;) 

Zakup świeżutkiej bagiety na śniadanie to obowiązek w Paryżu! Jedna z lepszych piekarni to właśnie "Paul", długo nie będziecie mogli z niej wyjść :P 

Tej Pani chyba nie muszę przedstawiać ;)

Zarówno nocą jak i za dnia prezentuje się fantastycznie!

Natomiast w środku jest taka jak ją zapamiętałam z jednej z moich ulubionych bajek "Dzwonnik z Notre Dame". Imponująco wielka, mroczna i pełna tajemniczych zakamarków...

Po całym dniu spacerów na kolację wybraliśmy się do dzielnicy Marais, o której opowiadała Segritta w jednym z filmików Krzysztofa Gonciarza z podróży do Paryża. Koniecznie chcieliśmy usiąść w typowej francuskiej zatłoczonej knajpce, na rogu jednej z małych uliczek i odpocząć po całym dniu, przy lampce dobrego wina i czymś smakowitym. W moim przypadku padło na zupę cebulową, którą uwielbiam i nie zawiodłam się zamawiając ją w Les Philosophes :)

Polecam tę knajpę szczerze. Można w niej poczuć prawdziwy klimat francuskiego stylu życia, zjeść coś dobrego i jeszcze zostać obsłużonym przez super kelnerów, którzy z przyjemnością wykonują swoją prace :) Jednym słowem Magnifique! 

Tym optymistycznym akcentem zakończyliśmy nasz pierwszy dzień w Paryżu i udaliśmy się do domu, by następnego dnia od samego rana zacząć zwiedzanie :)

Francuska Ewa Chodakowska ;)

Mijając ponownie Panią E. ruszyliśmy zwiedzić drugą stronę Sekwany :) I tak idąc Avenue Kleber dotarliśmy do kolejnego ważnego punktu w Paryżu czyli Łuku Triumfalnego na Placu Charles de Gaulle i rozpoczynającej się tu Avenue des Champs-Elysees, czyli Pól Elizejskich.

Pola Elizejskie to szeroka Aleja, pełna luksusowych sklepów, drogich restauracji i znanych sieciówek. Zatrzymując się na chwilę przy Paris Saint-Germain...

...ruszyliśmy dalej w stronę Luwru, by gdzieś w połowie drogi znowu natrafić na świąteczny targ :P Tym razem nie oparliśmy się spróbowania czegoś do jedzenia :)

Wybór padł na słodkie patyczki z cukrem i Nutellą :) Co to jest nie pytajcie, bo sama nie wiem, ale dobre było, mimo że ze słodkościami jestem na bakier ;D "I hate chocolate, but now..." ;)

Po przejściu Pól Elizejskich traficie na Place de la Concorde (Zgody), gdzie Francuzi co roku obchodzą 14 lipca rocznicę zburzenia Bastylii. 

Krótka przerwa na odpoczynek w Jardin des Tuileries, czyli malowniczym pasie zieleni pomiędzy Champ-Elysees a Luwrem. Pogoda nas rozpieszczała :)

No i oczywiście Luwr, do którego również nie weszliśmy, bo tak jak wczoraj było nam szkoda pogody, żeby siedzieć w murach :P

Stamtąd niedaleko już do Centrum Pompidou - Muzeum Sztuki Nowoczesnej

Wokół muzeum jest też mnóstwo dobrych knajp. My usiedliśmy w Cafe-Brasserie Limonades, skosztować francuskich hambusów ;P Nic nadzwyczajnego, ale przyjemne miejsce z widokiem na Pompidou :)

Kolejny dzień rozpoczęliśmy od typowego kontynentalnego śniadania w kawiarni i o dziwo się najedliśmy :)

Energia była nam tego dnia bardzo potrzebna ponieważ wybraliśmy się na obrzeża miasta, na największy (6 ha) i najstarszy paryski pchli targ Marche aux Puces de St-Ouen! :D To chyba największa atrakcja całego wyjazdu, oczywiście dla mnie :P

Uwierzcie mi, że było tam tak dużo pięknych rzeczy, że nie mogłam się zdecydować co wziąć i ostatecznie nic nie kupiłam. Zresztą znacie rozmiar mojego M, muszę się nieco ograniczać w duperelach :P Ale jeszcze tam wrócę, bo ten targ to istny raj dla miłośnika staroci ;)

W drodze powrotnej do metra zahaczyliśmy o budkę z naleśnikami na wynos, zresztą ten rodzaj przekąski można znaleźć na każdym rogu Paryża. Najpopularniejsze z Nutellą, ale ja od słodkiego wole słone i pieprzne :D Tak więc skończyło się na dwóch naleśnikach :) Ah jak ja lubię jedzenie na ulicy :))))

Z tej części miasta było już niedaleko do Montmartre - malowniczej dzielnicy na wzgórzu. Gdy tam dotarliśmy, wryło nas w ziemie! Czemu wszyscy walą jak naćpani pod wieżę Eiffla, podczas gdy to właśnie tu znajduje się najpiękniejsza budowla w Paryżu i wspaniały punkt widokowy na miasto!? :)))) Jeśli kiedykolwiek będziecie w Paryżu, zacznijcie od Bazyliki Sacre-Coeur! Hmmm chociaż nie wiem czy najlepsze nie zostawić na koniec :P Sami oceńcie...

Ostatni rzut oka na Notre Dame...

...i to na tyle moi Kochani, Paryż za nami :)))

Podsumowując - Polecam! Myślę, że każdy znajdzie w tym mieście coś dla siebie :) My polubiliśmy je przede wszystkim za pyszne jedzenie, życzliwych ludzi (nie ważne czy jest to Pani za kasą w sklepie, czy kelner w eleganckiej restauracji. Nie zgodzę się również ze stereotypem, że Francuzi nie mówią po angielsku. Bo my nie mieliśmy problemu z komunikacją w tym języku. A nawet jeśli, to mimo że nie rozumiesz ich języka, starają się z uśmiechem wytłumaczyć Ci wszystko po francusku.) oraz tętniące życiem, o każdej niemal porze, ulice. Pozazdrościliśmy im dostępnych pod każdym niemal domem kawiarni, restauracji, warzywniaka, piekarni czy świeżych ryb :)

Podobała się Wam nasza wycieczka? Byliście, zamierzacie, a może w ogóle was nie interesuje ten kierunek?

Przy okazji przypominam, że wciąż trwa ZABAWA na najlepszy walentynkowy moodboard z Westwing! A tam znajdziecie nie jeden francuski dodatek do domu ;) Zapraszamy!

Optymistycznego Tygodnia! 

:)))))

LU