Dziecko w kawalerce vol. 3

Jadalnia (bo o niej dzisiaj będzie, w ramach kolejnej części zmian zachodzących w naszej kawalerce ze względu na pojawienie się w niej wkrótce małego szkraba) to dla mnie drugie w kolejności najważniejsze miejsce w domu, zaraz po kuchni, a nawet na równi z nią. No bo gdzie wcinać te wszystkie smakołyki, które przygotowujemy, jak nie przy stole. No i właśnie dlatego zarówno dla mnie jak i dla Szarlatana, bardzo ważne było aby zachować stół po pojawieniu się dziecka, mimo niewielkiej przestrzeni jaką posiadamy. Tak też znaleźliśmy w Ikei najmniejszy z możliwych, ale wciąż całkiem spory bo po rozłożeniu może spokojnie pomieścić i 6-8 osób. Ja chciałam dębowy, ale tak się złożyło, że znajomi sprzedawali identyczny w kolorze białym za połowę ceny, w idealnym stanie, więc sprawa sama się rozwiązała :)

Stół to dla nas coś więcej niż tylko miejsce spożywania posiłków, to miejsce przy którym rozmawiamy, gramy, żartujemy i cieszymy się sobą każdego dnia kiedy obydwoje jesteśmy w domu. Nie ma lepszego rodzinnego rytuału jak wspólnie zjedzone śniadanie, obiad lub kolacja, bo wiadomo, że w tygodniu nie ma czasu na wszystkie te posiłki razem. Tym bardziej zalatani, zabiegani po całym dniu marzymy o tym aby usiąść we dwoje i zjeść coś dobrego, a przy okazji opowiedzieć sobie co się wydarzyło lub co planujemy na kolejny dzień :) Mamy też kilka zasad, dzięki którym jest możliwe. Np. nie używamy/odbieramy telefonów oraz nie oglądamy tv/filmów na kompie w trakcie jedzenia. Nie rozpoczynamy jedzenia dopóki druga osoba nie usiądzie do posiłku (chyba że potrawa wymaga stania jednej osoby w kuchni), a także nie odchodzimy od stołu kiedy wszyscy nie zjedzą. Po prostu poświęcamy sobie 100% naszej uwagi!

Oczywistą sprawą było więc dla nas, że Roma też musi mieć od małego swoje miejsce przy stole i korzystać z niego na równi z nami :) Nigdy nie podobały mi się bujaczki, leżaczki i inne wibrujące krzesełka stawiane koło stołu. Do których i tak po chwili trzeba wstawać, ponieważ dziecko marudzi. Zresztą wcale mu się nie dziwie, no bo kto by chciał oglądać przez dobry kwadrans albo dłużej nogi rodziców zamiast ich twarze :P Uważam, że dziecko od małego przyzwyczajone do siedzenia, tak jak reszta rodziny, o wiele lepiej się zachowuje, a potem chętniej je tak jak wszyscy domownicy. W końcu od narodzin zdąży się napatrzeć po co się siada do stołu ;) Zresztą na ostatniej lekcji szkoły rodzenia moje przypuszczenia co do wszelkiego rodzaju gadżetów do leżenia potwierdziła tamtejsza fizjoterapeutka. Mówiąc, że im mniej dziecko stymulujemy bujaniem/wibrowaniem itd... tym lepiej dla nas. Dziecko nauczone tego typu atrakcji szybko się przyzwyczaja i potem nie potrafi usiedzieć w spokoju.

Z tych o to względów kwestia wyboru mebla, który pozwoli nam dalej kontynuować nasz zwyczaj celebrowania posiłków przy stole i nauczenia tego Romy, była dla mnie prosta - Trpp Trapp Stokke. Krzesło, które rośnie wraz z dzieckiem, dzięki czemu służy całej rodzinie długo i dobrze. W małym mieszkaniu (a już na pewno tak małym jak nasze - 25m2) jest to podwójnie istotne ponieważ unikniemy zagracenia naszej kawalerki o kolejne mebelki wraz z rozwojem Romki :) W Tripp Trapp najpierw korzystamy z siedziska dla noworodka, potem z zestawu dla niemowlaka, a kiedy uznamy, że dziecko siedzi samodzielnie pozbywamy się akcesoriów i dostosowujemy już tylko wysokość oraz głębokość siedziska z podnóżkiem, do wygody dziecka. Moi siostrzeńcy (8 i 10 lat) wciąż z nich korzystają. Po grudniowych rewelacjach Szarlatana z kręgosłupem ma dla mnie jeszcze jedną ważną zaletę, otóż nie trzeba się schylać aby odłożyć albo podnieść dziecko w bezpieczne miejsce :)

Stół - Ikea BJURSTA

Krzesło dziecięce - Stokke TRIPP TRAPP (kolor Storm Grey)

Krzesło żółte - Fameg

Krzesło stare - prezent od znajomych

Króliczek Maileg - Wygrana w konkursie na Instagramie Ahoj Home :) 

Plakat Jabłuszko APPLE PAPPLE - decorolka

Plakat Księżyc - Pan Lis

Jak podoba się Wam nasza nowa jadalnia (poprzednią odsłonę znajdziecie TU)? Pewnie powiecie, że brakuje Wam tego starego stołu. Mi też, dlatego chociaż jedno krzesło zostawiłam stare, bo chcę zachować ten retro klimat póki tu mieszkamy :)

Skoro jadalnia gotowa, mogę się w końcu zabrać za łazienkę, póki jeszcze nie przyjechały inne mebelki dla Romy. Z łazienką mam największy problem, ale opowiem Wam o tym przy następnej okazji. Trzymajcie kciuki i wyglądajcie wkrótce kolejnych postów. Czasu do porodu co raz mniej więc muszę zagęścić ruchy :P

UDANEGO TYGODNIA! :)))

LU