Stegna - koszmar minionego lata!

Kiedy planowałyśmy w kwietniu z koleżanką ten wyjazd nic nie zapowiadało koszmaru, który przeżyłam na początku Sierpnia :D Wiedząc, że Szarlatan będzie dużo pracował i uda nam się spędzić tylko tydzień razem, cieszyłam się na każdą ciekawą propozycję na tegoroczne wakacje z Romą. A Iza w drugim trymestrze ciąży, wyobrażała sobie pierwszy wyjazd jako cudowny czas z różowym dzidziusiem na plaży. Zwłaszcza, że jechała z nami jej rodzona siostra Marta, dobra doula, która uwielbia dzieci i ma ich już dwie sztuki (2 i 7 letnie). Jest więc obcykana w tych sprawach i można na nią zawsze liczyć :)  

Pomysł był prosty i przyjemny. Wynajmujemy domek w miejscowości Stegna. Dziewczyny jadą z dzieciakami samochodem, ja dojeżdżam pociągiem z Romcią do Gdańska, skąd nas odbierają i zawożą na miejsce. Cieszymy się urokami wakacji z dziećmi nad morzem :) Brzmi cudownie, prawda? I tak się zaczęło, więc może opowiem od początku :)

Szarlatan odstawił nas na Dworzec Zachodni, gdzie podjechał po nas nowiuśki Pendolino ze specjalnym przedziałem dla Matki z Dzieckiem. Udało nam się nawet upolować całkiem tanie bilety za 49,90 zł :) Dla Waszej informacji trzeba po nie startować rano na dworzec na miesiąc przed planowaną datą podróży (pula biletów promocyjnych znika jak świeże bułeczki więc radzę nie czekać zbyt długo). Dlaczego na dworzec? Ponieważ UWAGA, UWAGA > w tym przedziale nie kupicie biletów przez internet! Logiczne nie? Przecież każda matka z dzieckiem lubi biec o świcie na dworzec zamiast dokonać zakupu przez internet :P Nie martwcie się, Ciocia Lu uświadomiła ich jednak, że powinno być na odwrót, więc jest nadzieja, że to wkrótce to zmienią ;) 

Co do samego przedziału to jest niewielki. Zaledwie 4 osobowy, czyli dla dwóch matek z dwójką dzieci lub 4 osobowej rodziny. Oprócz tego, że jest oddzielony od reszty i można dojechać pod same drzwi wózkiem oraz zostawić go (cały lub tak jak ja tylko koła) na regale, który jest zaraz obok, to nie widzę w tym przedziale nic specjalnego :P Wręcz przeciwnie, jest ciasno, nie ma zbyt wiele miejsca na bagaż, klima dmucha jak szalona od okna i nie ma nigdzie przewijaka (ja przewijałam po prostu na siedzeniu lub w gondoli). Ja jednak nie narzekałam, bo w porównaniu do podróży samochodem z i do Białógóry to pociągiem był pełen luksus :D Roma spała albo gaworzyła sobie wesoło w gondoli, a ja relaksowałam się na przeciwko niej. W każdej też chwili mogłam ją nakarmić, wziąć na ręce, wstać, wyjść, przejść się żeby czymś ją zająć. Ale pociąg z Warszawy do Gdańska jedzie tak szybko (niecałe 3 godziny), że nawet nie zdążyłam uruchomić wszystkich możliwości zajmowania czasu dziecku, w przeciwieństwie do moich sąsiadek ;) Także z niemowlakiem pociągiem, polecam!

Ta wąska przestrzeń na lewo od moich butów to miejsce na bagaż, ledwo wcisnęłam tam plecak, który raczej nie był zbyt duży. 

Pewnie zastanawiacie się jeszcze jak ja dotargałam ten majdan do pociągu. Fakt na dworcach nie jest lekko. Jak na XXI wiek to trochę słabo, że nikt w stolycy i Gdańsku nie pomyślał o wózkach. Ale od czego ma się język. Młodych mężczyzn też w koło nie brakuje, więc SMILE number fajf i wózek był już gdzie trzeba ;D

Jak się spakowałam na tydzień? 50 litrowy plecak wystarczył na nas dwie, w torbie na wózku miałam już podręczne rzeczy (woda, przekaski, gazeta, ubranko na zmiane, podreczny zestaw do przewijania, dokumenty, itp itd.) a w koszu paczkę pieluch ;) Gdyby Roma lubiła nosidło lub chustę to nie wiem czy w ogóle bym brała wózek na taki wyjazd, więc jeśli się wybieracie to warto wziąć po uwagę i taką opcje :)

No i to by było na tyle z dobrych wspomnień haha :D Nie no może przesadzam, ale kiedy wysiadłam wydawało mi się, że będzie pięknie. Do czasu kiedy dojechałam na miejsce i zobaczyłam zrozpaczoną kobietę w połogu, zmęczoną podróżą ciężarną (tak, tak, Marta w międzyczasie zaszła w ciąże) i nasz mikro domek (a raczej przybudówkę wielkości mojej kawalerki), na którym miałyśmy spędzić najbliższy tydzień z 4 dzieci i piątym w brzuchu :D Cały pobyt rozpoczęłam więc od pocieszania zrozpaczonej młodej matki i pomaganiu ciężarnej w rozładunku.

Ja człowiek przyzwyczajony do niewielkich metraży w ogóle nie widziałam problemu w zmieszczeniu się naszą całą ekipą w wynajętym domku. Zmieścić się, a zaznać komfortu na wakacjach to jednak dwie różne rzeczy. Zwłaszcza, że do niewielkiego metrażu doszło jeszcze kilka niedogodności, takich jak:

- Schody do domku i na taras (Ciągłe dźwiganie i brak możliwości wprowadzenia wózków do domku)

- Taras pozbawiony bezpośredniego wejścia do domku (Nie słyszałyśmy czy dzieci płaczą kiedy wieczorem chciałyśmy zaznać relaksu na powietrzu.)

- Brak ogródka i placu zabaw dla dzieci (Chyba nie muszę mówić co robią dzieci kiedy się nudzą? ;)

- Szerokość łóżek/wersalek (Dla jednych dwuosobowa kanapa ma 100 cm szerokości, dla innych min. 140 cm. Dla właścicieli naszego domku 100 cm materaca na podłodze to aż nad to dla dwóch osób aby się wyspać ;)

- Pokoje na poddaszu (W gorące dni duchota, w deszczowe jeszcze większa bo trzeba zamknąć okna gdy pada deszcz. Nocą natomiast było zimno przy otwartym bo były bezpośrednio nad łóżkiem. A kiedy gotowałyśmy coś w kuchni na górze robiła się istna wędzarnia i nawet otwieranie wejściowych drzwi nic nie pomagało.)

Poniżej wspomniana wcześniej wygodna "dwuosobowa sofa" ;)

Tak więc jak widzicie absolutny dramat! Fakt, że domek Fabian znalazła dla nas Mama dziewczyn, a żadna z nas nie zainteresowała się żeby sprawdzić co to za miejsce. Ale Pani, która go nam wynajęła również powinna puknąć się w głowę i powiedzieć: "Nie będzie Państwu wygodnie", znając warunki oraz dokładną liczbę osób dorosłych i dzieci, które miały przyjechać. A nie z uśmiechem przyjmować rezerwację za 90 zł od osoby!!!

Pierwszy dzień spędziłyśmy więc od poszukiwania lepszego lokum. Ponieważ się nie udało, bo wiadomo jak to wygląda w sezonie nad morzem, renegocjowałyśmy cenę. Chociaż tyle się udało, na pocieszenie :P

Po tym wszystkim pomyślałam "dobra kij z tym domkiem, przecież przyjechałyśmy siedzieć nad morzem, a nie w domku :)". Wszystko racja o ile jest pogoda, a dojście do morza jest przyjemne :) Niestety Stegna to nie Białogóra. Żeby dojść spokojnie do morza trzeba wyposażyć się w korki do uszu, bo każdą niemal drogą co chwilę pomykają hałaśliwe meleksy. Podejście do plaży jest do wyboru: pod górę, po piachu, po dziurawych płytach albo asfaltową drogą przez stragany, a na plaży od rana są dzikie tłumy i jedyne co widzisz ze swojego koca to parawany innych plażowiczów :/ 

Gdybyście jednak wybierali się kiedyś do Stegny to polecam zboczyć nieco z głównych szlaków i dostać się na plażę wejściem nr 70. Mimo, że idzie się przez las po korzeniach, a potem już tylko piachem, to ludzi jest o wiele mniej a także można znaleźć miejsce nad samą wodą i jest płycej :)

My któregoś pięknego dnia wybrałyśmy się tam z Izą (Marta zrobiła w tym czasie sobie rowerową wycieczkę do M i na pocieszenie całej sytuacji zgubiła tam telefon). Tym razem nie było jednak zbyt wielu chętnych żeby nam pomóc, więc najpierw przeniosłyśmy nad wodę gondole, a potem przyniosłam koła. W końcu zdążyłam już od porodu trochę dopakować, a Iza ma za sobą cesarkę, więc nie może dźwigać. Oprócz dwóch mężczyzn, którzy obserwując nas świetnie się bawili, nikt nie zaproponował, że coś od nas weźmie.  

Po dwóch dniach na plaży odpuściłyśmy sobie z Izą te wycieczki, bo kosztowało nas to więcej wysiłku niż przyjemności. Czas spędzałyśmy więc na spacerkach po okolicznym lesie. To chyba jedyny plus tutejszych terenów, bo naprawdę można zrobić kilka ładnych kilometrów i nieźle się przy tym zmęczyć :P

Jak to bywa nad morzem, na obiad była też zawsze rybka. Raczej w tutejszych smażalniach i knajpkach, bo jak już wiecie nasz domek nie był przystosowany do gotowania :P Chociaż raz czy dwa udało nam się zrobić wieczorem grilla. Roma nawet pomagała mi przy szykowaniu potraw na ruszt ;) Czy ktoś z Was orientuje się czy BLW można zacząć jak dziecko nie siedzi, bo Romcia już teraz ma straszny apetyt na wszystko co jemy i ciężko ją powstrzymać? Haha :D

Wracając do knajpek, to w Stegnie polecam Wam „Zieloną Tawernę” na mieście. Schludna i poprawnie urządzona knajpka, obsługiwana przez życzliwe młode dziewczyny. Zjecie tam wszystko od klasycznych polskich obiadków, przez pizzę, tortille, sałatki czy pierogi z łososiem :)

Pyszną, według mnie pizzę zjecie jednak nad samym morzem, w knajpie co się zwie „Łajba” przez Ł. Tak przynajmniej tłumaczyłam dziewczynom gdzie się spotykamy na obiad kiedy się rozdzieliłyśmy. Ponieważ powtórzyłam to kilkukrotnie wkurzone w końcu zapytały się „O co Ci kur… chodzi z tym „Ł”, przecież Łajba pisze się przez „Ł”!?” haha :D Nie pytajcie co myślałam powtarzając im to trzykrotnie, ale dyslektykowi różne głupie rzeczy przychodzą czasem do głowy.

Na sympatyczną i smaczną smażalnie traficie przy wejściu 69, idąc z miasta Lipową. Nazwy nie pamiętam, ale wygląda dość pożądnie i napisane jest, że smażą ryby od 40 lat :) Ale najbardziej chyba polecam Wam spróbować w Stegnie lodów Ohrą, z którymi również wiąże się ciekawa historia :D

Otóż kiedy któregoś pięknego popołudnia zachciało mi się lodów. Zaszłyśmy więc z Izą do pobliskiej rstauracji (Restauracja pod Strzechą), podeszłyśmy do lodówek i poprosiłam pracującą tam młodą dziewczynę o dwie kulki lodów. Malinowe i straciatella. Na co ona odrzekła mi niemalże po francusku: „To O-h-r-ą, a nie straciatella” :D Nieco mnie zaskoczyła tą ciekawą nazwą, ale domyśliłam się, że chodzi jej o ciasteczka OREO :D Ponieważ jej wersja tej nazwy tak nas rozbawiła również odpowiedziałam jej w tym stylu „Aaaa no nie no, jak tak to pophroszę te O-h-r-ą”. Kiedy usiadłyśmy z płaczącą ze śmiechu Izą do stolika, zapytałam ją jeszcze „Ty weź sprawdź czy to Oreo czy Ohrą, bo sama już nie wiem co to za smak” :D Także tego jak będziecie w Stegnie wybierzcie się na lody Ohrą i zróbcie coś dla mnie. Poproście o Straciatellę lub zapytajcie co to za smak (uwieczniłam go dla Was na zdjęciu)? Jeśli traficie na tę samą dziewczynę jestem w 100% pewna, że wypowie Oreo z francuskim akcentem. Wiem, bo testowałyśmy to jeszcze kilkukrotnie ;D

Jak widzicie mimo niezbyt trafionego lokum, mało urokliwej miejscowości, kiepskiej pogody i ogromnego zmęczenia spowodowanego ciągłą opieką nad gromadką jęczących na zmianę dzieci, miałyśmy niezły ubaw. Przeważnie z siebie nawzajem i naszej tragicznej sytuacji, w której na własne życzenie sobie zafundowałyśmy. I tu przypomniała mi się jeszcze jedna sytuacja. Wieczorami żeby rozładować napięcie, popijałyśmy sobie bezalkoholowe piwko. Ponieważ nasza lodówka działała w zawrotnym tempie wrzuciłyśmy je do zamrażarki. Kiedy szłyśmy spać przypomniało mi się, że nie wypiłyśmy wszystkich więc mówię do dziewczyn żeby wyjęły bo zamarzną na kość przez noc, po czym machnęłam ręką i mówię „Eee w sumie to alkohol, to nie zamarznie!”. Na co Iza z Martą zaczęły się śmiać i powiedziały „Ludka, ale to nie jest alkohol! :D”. Chyba tego dnia byłam najbardziej zmęczona ze wszystkich, bo dopiero po chwili dotarło do mnie, że przecież pijemy bezalkoholowe piwo :D :D :D

zdjęcia via Instagram

Przypomniało mi się, że już kiedyś pisałam tekst z wakacji o docenianiu złej pogody i że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło :) Tak więc i tym razem przywiozłam kilka fajnych wspomnień, cenne doświadczenia (np. nigdy więcej do Stegny, nigdy więcej bez mężczyzn z tyloma dziećmi ;) i spontaniczne rozmowy z przypadkiem napotkanymi znajomymi, a to z podstawówki, a to z byłej pracy :)

A jak Wam mijają wakacje? Ja właśnie wróciłam z kolejnych, tym razem na Podlasiu i póki co to koniec moich i Romki wojaży :) Kolejne na Jesieni, kiedy nasz tata Szarlatan skończy sezon i będziemy mogli ruszyć gdzieś razem <3 Może w góry? Polecicie coś? Jakieś byczenie na basenach, termach lub w SPA z opcją na piesze wycieczki w góry? :)

Dobrego!

LU