Moja podłoga w romby

Jak wiecie w miniony weekend miałam się bawić na Bloggers Baby Shower u Agi. Tak się jednak stało, że mały T. również zapragnął zaszaleć z nami i przyszedł na świat dużo wcześniej niż to przewidziano :) Dlatego też wolny czas wykorzystałam na doprowadzenie podłogi i całego mieszkania do stanu używalności po malowaniu. W sumie to chodzimy po rombach już dobre kilka dni, ale dopiero w weekend wszystkie sprzęty wróciły na swoje miejsce, a podłogę dokładnie, ale delikatnie, odkurzyłam i umyłam. 

Na wstępie powiem, że jesteśmy z siebie dumni, bo wykonanie takiej podłogi to nie lada wyzwanie! Szczerze mówiąc to przygotowanie do malowania zajęło nam więcej czasu  niż samo malowanie. 

Zaczęliśmy oczywiście od umycia i odkurzenia podłogi. Potem nastąpiło rozrysowanie kwadratów. Ten etap miał swój początek na progu w łazience, ponieważ tam już jest szachownica z kafli, a ta w kuchni miała być jej kontynuacją. Dobrze, że zostawiliśmy parę kafli po remoncie.

Następnym krokiem było wybranie kwadratów, które chcemy pomalować, a które zostawić. My oznaczyliśmy je sobie taśmą malarską ze skrótem koloru na niej.

Ponieważ miętowy miał pojawić się nieregularnie, tylko na kilku wybranych polach. Co akurat podpowiedziała mi Ola z Piece of Love, kiedy staraliśmy się z Szarlatanem zdecydować jak to do końca ma wyglądać. Żeby lepiej sobie to wyobrazić położyliśmy na podłodze kolorowe kartki, które przesuwaliśmy dowolnie, aż wreszcie dokonaliśmy ostatecznego wyboru.

Najgorszym etapem było chyba jednak wyklejenie podłogi taśmą z dokładnością co do milimetra. Bez ściemy, zajęło mi to jakieś 10 godzin! Robiłam to od 11 do 23, z przerwą na obiad, spacer na pocztę i krótkimi pauzami na rozprostowanie, bo kręgosłup momentami odmawiał mi posłuszeństwa :P

Następnego dnia zabraliśmy się za zmatowienie starej farby, czyli lekkie szlifowanie. To po całodniowym klejeniu taśmy było akurat przyjemnym etapem ścieżki do wymarzonej podłogi. 

Kiedy szlifierkę przejmował Szarlatan, ja radziłam się obserwatorów profilu EYH na Instagram, który odcień miętowego wybrać. I w tym miejscu chciałabym podziękować wszystkim, którzy mieli w tym swój udział! Gdyby nie Wy, zapaskudziłabym podłogę za ciemną farbą, a tak możemy cieszyć się delikatnym akcentem, który wprowadza w dobry nastrój już od progu :)

Powyżej możecie zobaczyć jak wygląda farba zaraz po otwarciu. Pamiętajcie o dokładnym jej wymieszaniu przed użyciem! 

Tak jak mówiłam wcześniej, malowanie poszło już gładko. Welurowym wałeczkiem, najpierw wymalowaliśmy szare pola (Kolor - NCS S 2500-N), a następnie miętowe (TVT H372). Aby farba nieco przeschła wybyliśmy na trochę z domu, zostawiając uchylone okna. 

Nie obyło się jednak bez chodzenia na palcach ;)

W sumie położyliśmy dwie warstwy farby, w odstępie 48 godzin. Ale można wcześniej, bo Tikkurila Betolux szybko schnie. Bardzo łatwo się też ją nakłada. Po wyschnięciu lekko połyskuje. Wszelkie bąbelki, i nierówności, które pojawiły się w trakcie malowania zniknęły, a powierzchnia się wyrównała. Na początku nakładaliśmy trochę za dużo farby. A niepotrzebnie, bo wystarczy cienka warstwa na pełne pokrycie powierzchni wybranym kolorem.

UWAGA! Nie trzymajcie taśmy malarskiej dłużej niż to jest potrzebne (mam na myśli czas schnięcia farby, czyli jakieś 24 godziny po drugiej warstwie). My przedłużyliśmy trochę ten proces i w niektórych miejscach odeszła razem z farbą. Ale nic strasznego, szybko załataliśmy dziury.

W sumie to pierwszy raz malowaliśmy podłogę sami i powiem Wam, że warto było wykonać ten wysiłek, bo teraz wiemy, że jeśli jeszcze kiedyś będziemy potrzebowali pomalować podłogę to zrobimy to sami! To żadna filozofia, a nawet przyjemna robota :) 

No to zapraszam do naszej kuchni z przedpokojem, w jednym. Przy okazji zobaczycie co się zmieniło, co przybyło, co ubyło od poprzedniego wpisu. 

Mam wrażenie, że skrzynia na napoje i inne butelkowe zasoby oraz stojak na buty jakoś gorzej prezentują się na nowej podłodze. Chyba również pójdą pod pędzel lub wymienię je na jakieś jaśniejsze.  

I jak? Podoba się Wam? Efekt WOW, czy nic nadzwyczajnego? Ja jestem zadowolona. Tak się cieszę, ze nie musze już patrzeć i stąpać po żadnych chodnikach i dywanikach (te wydają mi się niezbędne tylko w dziecinnych pokojach i łazienkach)! Zdaje mi się, że kuchnia prezentuje się też znacznie lepiej, bo tak to zlewała mi się w jedną białą plamę. Zobaczymy jeszcze jak się będzie sprawdzać farba ;)

Serdeczności!

LU