Cała Prawda o Rozszerzaniu Diety Dziecka

Wybaczcie to zaniedbanie zakładki dziecko na blogu, jednak dopieszczanie małego człowieka plus planowanie urządzania nowego mieszkania zajmuje tyle, że nie starcza mi czasu na opisywanie wszystkiego ;) Pamiętam jednak, że wiele z Was drogie Mamy pytacie o to jak rozszerzyłam dietę Poziomki. Schlebia mi to bardzo bo dziewczyna rzeczywiście wsuwa ładnie, niemniej jednak nie traktujcie tego co tu napiszę jako jakiś poradnik, bo Mama Lu jest raczej hardcorem i bardziej eksperymentowała na własnym dziecku niż zgłębiała literaturę naukową :P

WTF!? :D

Poziomka bardzo wcześnie zaczęła wykazywać ogromne zainteresowanie jedzeniem, więc zanim jeszcze skończyła 6 miesięcy próbowała brzoskwini z drzewa u Babci Gabi, lizała ze smakiem cytrynę lub wyciskała jabłuszko. Były to jednak tylko próby. Zgodnie z obecnymi zaleceniami WHO, z prawdziwym rozszerzaniem diety wstrzymałam się do 6 miesiąca. Do tego czasu była tylko karmiona piersią i to był najpiękniejszy okres mojego macierzyństwa :D Śmigałam wszędzie o każdej porze dnia i nocy, bo wiedziałam, że nic więcej oprócz cyca Poziomce do szczęścia nie potrzeba :) 

Rozszerzanie diety nie wyglądało już tak pięknie, tym bardziej, że nie należę do kobiet, które lubią spędzać cały dzień w domu, a tym bardziej w kuchni :P Obrałam sobie jednak za punkt honoru, na przekór własnej wygodzie, gotować własnemu dziecku (dla mnie wspólne jedzenie i gotowanie jest jednym z najważniejszych i najbardziej naturalnych spoiw rodzinnych), a nie kupować gotowce w sklepach. Ale uwaga, uwaga, nic do takowych nie mam! Sama czasem stosuję, ale o tym za chwilę :P i mam nawet takie dwie koleżanki, z których:

- pierwsza jest jedną z najlepszych kucharek na świecie jakie znam i daje swojemu dziecku słodzone kaszki z proszku i dania ze słoiczków <3

- druga jest vege, bio i eko, również sama gotuje i żyje na roślinkach, a na wakacjach wcinała z dziećmi siostry malinową kaszkę z proszku na tony, a dziecku daje gotowce ze słoiczka <3 

I kiedy jestem z nimi lub u nich, nie komentuje (chyba, że dla żartu ;), ani nie wybrzydzam tylko daję Poziomce to samo, bo moim zdaniem dziecko powinno umieć jeść wszystko, a nie tylko to co ja ugotuję ;) We wspomnieniach mam bowiem koleżankę mojej młodszej siostry, która była przywożona do nas na noc/weekend z torbą kilku litrowych słoi z własnymi obiadkami i innymi specjałami, bo nic innego nie chciała jeść! Po moim trupie, haha :D Jesteśmy w gościach jemy to co oni, jesteśmy w podróży jemy to co uda się nam upolować i tyle w tym temacie!

Makaron z Jesiennym Sosem Warzywnym

Ale od początku! Jak to się stało, że Poziomka je wszystko i ma się dobrze :) Jeśli dobrze pamiętacie, zaczęłam rozszerzanie diety od bardzo popularnej ostatnio metody BLW, a do przygotowania się w tym temacie przeczytałam książkę, którą polecałam w tym wpisie. Tak też przez dwa-trzy pierwsze tygodnie kiedy to Poziomka skończyła 6 miesięcy, ale jeszcze nie siedziała sama, trzymałam ją na kolanach i bawiłam się w obiadki pt. warzywka zrobione na parze (w Beaba Baby Cook, polecałam >>> TU), które Poziomka sama łapała i wkładała sobie do buzi :) 

Bałaganu przy tym co nie miara, ale po przeczytaniu wspomnianej książki ta metoda wydała mi się najbardziej naturalna i odpowiednia jeśli chcę żeby moje dziecko jadło z apetytem, a nie wypluwało różnego rodzaju miksy i papki. Czy się nie bałam dawać bezzębnej Poziomce (no dobra miała dwie dolne jedynki ;) warzyw i owoców do jedzenia? Otóż nie! Po pierwsze dlatego, że widziałam jej ogromny apetyt na życie, a po drugie wierzyłam w to co napisane jest w książce o BLW >>> Naturalnym odruchem dziecka, które ma coś w gardle jest odkrztuszanie. Ze spokojem patrzyłam więc nie raz jak moja córka się krztusi i radzi sobie z pozbyciem się, nie do końca dobrze pogryzionego dziąsłami (tak, dziecko nie musi mieć zębów żeby gryźć) kawałka pożywienia ;)

No dobra. Warzywka wchodziły, że omnomnom (jakby co to od nich trzeba zaczynać rozszerzanie diety), owocki tym bardziej bo słodziutkie, ale co dalej? No i dalej skapitulowałam z BLW i wprowadzając kaszki, przerzuciłam się na karmienie łyżeczką. Prawda jest bowiem taka, że jak chcesz być taka w 100% BLW to trochę to czasu zajmuje zanim dziecko zakuma, że to nie tylko zabawa i zacznie wcinać porządne porcje. W ogóle początki rozszerzania diety to niezła zabawa, ale umówmy się jeśli karmisz je łyżeczką to jesteś w stanie je nieźle nafutrować (oczywiście to żart, bo nic na siłę jeśli dziecko nie chce ;) i wiesz, że przez najbliższe dwie godziny głodne nie będzie. Jeśli bobas ma wybór to raz je trochę, raz wszystko, a raz może i w ogóle. Ty się za to nastoisz w kuchni, nagotujesz, a dziecko tylko rozmaże po stole i taki finał. Sam proces poznawania i nauki jedzenia rękoma też może trwać i trwa kilka ładnych miesięcy, więc jeśli nie masz cierpliwości i ochoty na zabawę w odkrywanie brokuła z każdej możliwej strony, to sobie od razu odpuść ;D

Ja w pewnym momencie wymiękłam i do Poziomkowego menu wprowadziłam kaszki, ryż i inne płatki podawane łyżeczką (ale można zrobić na gęsto i dać dziecku do ręki). Z reguły zajadamy się kaszą kukurydzianą, płatkami ryżowymi lub jaglanymi (będę to w tekście nazywać "kaszą"). Z początku robiłam je na mleku modyfikowanym za radą mojej Mamy. Któregoś pięknego dnia zabrakło jednak MM, zrobiłam jej na wodzie i jakoś się okazało, że też się najada, więc zapomniałam o MM (jeśli chcesz dziecko odstawić od piersi to MM jest raczej konieczne, jeśli tylko rozszerzyć dietę, to nie musisz go stosować). Także od dobrych kilku miesięcy gotujemy sobie którąś z kasz, dodajemy jakiś owoc lub owocowy słoiczek (te zawsze mam skitrane w szafce), jak nic nie mam to dobrego masła lub oleju kokosowego i gotowe. Na czarną godzinę, mam też kaszkę błyskawiczną HIPP - jaglana z ryżem i kukurydzą. Kiedy nie mam czasu czy ochoty, wracamy skądś późno lub jesteśmy poza domem stosuje ją z przyjemnością ;)

Obiady pozostały w większości te same, czyli różnego rodzaju warzywka na parze, mięsko, ryba. Czasem coś zmiksuje i jest z tego zupka. Z czasem kiedy przetestowałam już wszystkie składniki na brzuszku Poziomki (warzywa, owoce, mięso, ryby, makarony, kasze, jajka, suszone owoce, kiszonki) zaczęłam gotować to samo dla nas obu: garnek najprostszej w świecie zupy albo jakieś placki czy kaszę z warzywami albo makaron z sosem. Inspiracje czerpię z dobrze znanego wielu Mamom bloga >>> Ala'Antkowe BLW. Jeśli nie znacie to gorąco polecam przestudiować i korzystać do woli, bo przepisy tam przedstawione są mega smaczne i w większości banalnie proste!

Po około miesiącu doszłam więc do trzech mniej lub bardziej regularnych posiłków. A schemat żywienia Poziomki w okresie 7-9 miesięcy, wyglądał mniej więcej tak:

- po przebudzeniu - mleko z piersi

- gdzieś w międzyczasie też mleko z piersi

- przed pierwszą drzemką - mleko z piersi

- po pierwszej drzemce - kasza

- gdzieś w międzyczasie też mleko z piersi

- przed kolejną drzemką - mleko z piersi

- po drugiej drzemce - obiad

- potem gdzieś po drodze - mleko z piersi i jakaś przekąska w stylu banan, jabłuszko, jogurt, kanapka, warzywka do tego

- na kolacje - kasza

- na dobranoc - mleko z piersi

Do wszystkich posiłków woda do popicia.

Jak widzicie przez dobre 3-4 miesiące nic się nie zmieniało, a mi wydawało się, że albo stoję ciągle w garach albo karmie piersią. Chyba z 10 razy robiłam podejście do odstawiania Poziomki od piersi, bo wydawało mi się, że dłużej nie dam rady jej karmić. Tak mnie wykańczał ten temat. Oprócz tego, że gotowałam i trzymałam się stałego rytmu, a Poziomka wszystko jadła to mimo to w ogóle się ode mnie nie odklejała. A ja dostawałam szału, bo gdzie nie poszłam to słuchałam jak to kogoś dziecko odkąd je stałe pokarmy przestało potrzebować mleka z piersi >:[ Kiedy byłam już bliska próby przestawiania Poziomki na MM zadzwoniła do mnie poczciwa Ciocia Ela (ta sama co mnie z fatalnego związku wytaraskała ;) i powiedziała coś co sprawiło, że wyluzowałam (Mama mówiła mi to samo, ale wiadomo Mamy się nie słucha ;) >>> "Słyszałam, że chcesz odstawić małą od piersi? Słuchaj coś Ci powiem, a zrobisz jak będziesz chciała, bo to oczywiście Twoje dziecko i Twoja decyzja. Wytrzymaj jeszcze przez zimę, to nie najlepszy moment na odstawianie, bo co chwile Ci będzie chorować (i tak choruje haha) i wtedy to dopiero ugrzęźniesz w domu na długo! A poza tym chciałaś mieć dziecko, więc wrzuć na luz, zobaczysz, że za chwilę sama nie będzie chciała jeść z piersi, a ty będziesz za tym tęsknić! Weź się w garść, odpuść sobie na chwilę swoje ambitne plany i ciesz się tym, że nie masz problemów z karmieniem, a dziecko jest zdrowe i rozwija się błyskawicznie!".

Makaron z Pesto Szpinakowym (zamiast migdałów dałam pestki słonecznika ;)

I wiecie co? Kiedy sobie odpuściłam temat odstawiania i frustrowania się tą moją przylepą, czyli zaczęłam doceniać każde karmienie, nie spinając się, że to za dużo, że powinna już mniej, Poziomka sama pewnego dnia odkleiła się i zaczęła potrzebować mniej mleka :) Widocznie potrzebowała więcej czasu żeby zakumać, że posiłki, które przygotowuje służą zaspokajaniu głodu, a nie tylko zabawie. Do mnie dotarło, że muszę się uzbroić w cierpliwość, bo każda zmiana wymaga czasu, a już zwłaszcza rozstanie się dziecka z mlekiem, które jest dla niego niczym sok z gumijagód ;D Tak też odkąd skończyła mniej więcej 10 miesięcy nasz nowy schemat wygląda następująco:

- po przebudzeniu - mleko z piersi,
- śniadanie - owsianka (w weekendy jajka i inne wariacje z ich użyciem)

- przed pierwszą drzemką - mleko z piersi

- po pierwszej drzemce - kasza

- obiad - zupa, warzywka, kotleciki, rybka lub inne makarony

- podwieczorek - mleko z piersi lub jakaś przekąska w stylu banan, jogurt z owocami, jabłuszko, kanapka z hummusem/pastą lub awokado, jakieś warzywka do tego, zdarzyła mi się i parówka (zła matka ze mnie sasasa :D)

- na kolacje - kasza

- na dobranoc - mleko z piersi

Do wszystkich posiłków woda do popicia.

Jak widzicie ilość karmienia zmieniła się drastycznie, a ja odetchnęłam pełną piersią ;D Teraz moim wyzwaniem będzie oduczenie Poziomki zasypiania przy piersi, bo wkrótce kończy się nasz pierwszy cudowny rok i będę chciała pomału rezygnować z tego rytuału a karmienia piersią w ogóle. Nie wiem jeszcze jak to zrobię. Pytałam już 1000 Mam jak to się stało, że ich dziecko przestało jeść z piersi i historii jest tyle ile kobiet i dzieci na Ziemi. Jedne mniej (samo się odstawiło), drugie bardziej drastyczne (bandażowanie piersi, sypanie pieprzem sutków itd...) :P Modle się aby nasze rozstanie z karmieniem było w miarę naturalne i bezbolesne :) A może Wy podzielicie się ze mną swoimi historiami?

Ja teraz podzielę się z Wami moimi kilkoma przepisami i gadżetami, które stosuje najczęściej, a jeszcze częściej pytacie o nie na Instagramie. Chociaż uwaga, ostrzegam, że nie jest to nic rewolucyjnego i wykwintnego ;) 

Owsianka dla dwojga - 3/4 szklanki płatków owsianych (zwykłych lub górskich) zalewam 1,5 szklanki przegotowanej wody jeszcze wieczorem albo na pół godziny przed przygotowaniem z rana. Do tego dodaje bardzo różnie, w zależności co tam danego dnia mam w domu:

- suszone owoce (żurawina, morela, śliwki, siemię lniane), skrojone w kosteczkę, zalewam razem z owsianką wcześniej, aby namiękły 

- świeże owoce (jabłka, gruszki), jeśli są niezbyt miękkie i soczyste, skrojone w kostkę podduszam wcześniej np. z cynamonem. Jeśli są dojrzałe jak banan i kiwi raczej rozgniatam lub ścieram na tarce i dodaje do już gotowej owsianki, tak jak owocowy słoiczek jeśli z niego korzystam.

Owsiankę, która wypiła całą wodę, z wcześniej podduszonymi owocami lub bez, podgrzewam do momentu (w międzyczasie dodaje jeszcze z pół szklanki wody), aż zrobi się kleista, ale nie gęsta i skawalona. Pewnie z czasem jak zrobi się cieplej i powrócą inne owoce i warzywa, przerzucimy się na zmiksowaną owsiankę lub po prostu #enjoyourshake. Wtedy popełnię osobny post o naszych praktykach, bo szejki są prostą i przyjemną formą przyswajania witaminek z rana :)

Płatki ryżowe - 4-5 łyżek płatków zalewam ok 3/4 szklanki wody. Gotuje do miękka. Czasem dolewam więcej wody jeśli płatki wypiją całą, a wciąż nie są mięciutkie. Na koniec dodaje łyżkę masła lub oleju kokosowego dla smaku, jeśli nie mam akurat owoców lub słoiczka. Jeśli o nie chodzi to przygotowuje je tak samo jak w przypadku owsianki ;)

Pseudo krupnik (chociaż Szarlatan twierdzi, że nie lubi tej zupy, a moja jest pyszna. Ale on nie jest wiarygodnym degustatorem, bo to raczej zachęta do częstszego gotowania niż prawda ;) - Jeśli nie mam akurat lub nie przygotuje sobie wcześniej składników na coś wymyślnego w stylu makaron z sosem, gulasz albo kotlety, gotuje najprostszą w świecie zupę, na którą mam zawsze coś w w lodówce i/lub zamrażarce. Daleko jej do krupniku, ale zawiera kilka składników, które są sycące i najadamy się we dwie ;) Udo indyka wrzucam do gara z wodą, listkiem laurowym i dwoma ziarenkami ziela angielskiego. Gotuję przez 20 minut pod przykryciem. Po 20 minutach dodaję ok 10 łyżek kaszy gryczanej krakowskiej (możemy w tym miejscu dodać zupełnie inny składnik i zmienić zupę na ogórkową, pomidorową, zacierkową). Po 10 minutach dodaję marchewkę, seler, pietruszkę i ziemniaki pokrojone w kostkę. Gotuję do miękkości warzyw, czyli ok 20-30 minut. Na koniec można dodać jakąś pietruszkę albo lubczyk czy też popieprzyć do smaku, Poziomce wyjmuje z gara mięsko i warzywa, a zupę z kaszą podaje łyżką ze swojego talerza :)

Hummus - podrzucam przepis z książki o BLW. Ciecierzycę z puszki, opłucz i osusz, a następnie zblenduj z 1-2 ząbkami czosnku przeciśniętymi przez praskę, 2-3 łyżkami oliwy, sokiem z 1 cytryny (około 4 łyżek stołowych), 2 łyżkami tahini i szczyptą mielonej słodkiej papryki, pieprz i kmin do smaku (może być też pietruszka lub kolendra). Konsystencja powinna być jak serek do smarowania na kanapki. Można dodać łyżkę jogurtu lub śmietany 18% jeśli chcemy żeby był bardziej kremowy. My czasem dodajemy suszone pomidory dla urozmaicenia :)

Kilka Uwag Cioci Lu:

- Kiedy zaczynałam rozszerzanie diety stosowałam się do zalecenia aby 30-45 minut przed planowanym posiłkiem nakarmić dziecko mlekiem z piersi. Ważne jest bowiem aby dziecko do nowego posiłku nie siadało głodne i złe. Tak też np. przy wprowadzaniu kaszek po pierwszej drzemce, zaraz po przebudzeniu Poziomki, która darła się jak opętana, karmiłam ją mlekiem, a dopiero potem zabierałam się za przygotowanie kaszki. Z czasem (po miesiącu-dwóch) zaczęłam szykować kasze znacznie wcześniej zanim się obudzi, tak aby w momencie była już w miarę gotowa do podania. Jeśli było bardzo źle to dawałam jej pierś a z czasem coś na przetrzymanie - chrupek, banan, jabłko, buła z masłem. Po 3 miesiącach Poziomka już wiedziała, że po spaniu jest kasza. Teraz dopiero jak wstaje zabieram się za przygotowanie posiłku razem z nią, a ona na słowo kasza pokazuje paluszkiem garnek na kuchni i staje przy skrzynce zająć się swoimi garami :)

- Nie powiem Wam tutaj, który składnik kiedy i w jakich ilościach można dziecku wprowadzać i podawać. Nie pamiętam już dokładnie kiedy i od czego zaczęłam. Sama eksperymentowałam z wieloma rzeczami, polecam po prostu zdać się na własną intuicje lub sprawdzić sobie w necie zanim coś wymyślisz, że dziecku podasz np. nasiona chia. Przynajmniej ja tak robię ;) Dobrze jest po prostu urozmaicać dziecku posiłki, bo różne składniki mają różne działanie i w nadmiarze mogą szkodzić zamiast pomagać. Kiwi przeczyszcza, banan zatwardza (chociaż my akurat wcinamy je na tony i nic się nie dzieje ;), gruszka jest ciężko strawna, siemię lniane też jest raczej na zaparcia, więc nie można z nim przesadzać itd.

- Poziomka oprócz mojego mleka pije tylko wodę. Czasem mineralka, częściej przegotowaną z czajnika (sama pije warszawską kranówkę). Nie podaje jej żadnych soczków i innych wynalazków. Sama nie pije na co dzień (bo od święta a jakże ;) więc dziecku też nie daje.

- Słoiczki i inne gotowce. Mam i stosuję, nie widzę w nich nic złego. Przede wszystkim owoce, jakieś deserki na czarną godzinę. Najmniej zupek, w sumie to zdarzyło mi się może raz albo dwa i raczej wybieram warzywne. Te z mięsem i rybą jakoś mnie odrzucają, ale też mam w szafce i raz na jakiś czas podaję żeby nie było tak, że w ogóle tego Poziomka nie tknie, bo potem może być problem. Chociaż raczej zmierzamy do tego, że jak jestem gdzieś poza domem to zamawiam coś co obie możemy zjeść. A dzięki temu, że Poziomka je sama rączkami wszystko to wcinamy razem elegancko przy stole :)

- Skąd miałam warzywka i owoce, bo to też jest często poruszany temat przy rozszerzaniu diety dziecka? Otóż pierwsze (marchewki, ziemniaki, cukinie, dynie) rzeczywiście miałam od Prababci Poziomki (Babci Szarlatana) prosto z podlaskiej wsi (>>>TUTAJ zobaczycie jak wygląda prawdziwa marchewka gdyby ktoś zapomniał ;). Jeśli takowych nie było w naszej lodówce to po prostu kupowałam je na pobliskim bazarku na Warszawskiej Woli, starając się wybierać te najbrzydsze, a nie wyglądające jak spod linijki. Uznałam bowiem, że nie zamierzam się fiksować na punkcie tego co jest przebadane i uprawiane specjalnie dla dzieci, aby potem się nie okazało, że zje marchewkę z marketu i dostanie wysypki, bo wszystko co do tej pory jadła było tylko eco friendly. Czasy mamy takie jakie mamy, lepiej pewnie nie będzie, chociaż wolałabym żeby jednak świat się z tą chemią opamiętał, ale nie zamierzam też rozpoczynać uprawy własnych warzyw ze względu na dziecko w domu. Korzystam z tego co ogólnie dostępne i wierzę, że będzie zdrowo rosło :) Mam tylko jedną zasadę, jemy sezonowo, czyli teraz zimą głównie warzywa korzeniowe, strączkowe, kapustne, mrożone (dynia, cukinia), własnymi przetworami, a nie np. pomidorami ze sklepów, które są raczej sztucznie napompowane i daleko im do prawdziwego pomidora z września ;P

- Co do glutenu, bo to nim chyba straszy się najwięcej młode Mamy, tak jak z innymi około żywieniowymi tematami i do niego podeszłam na luzie :) Tzn. kiedy Poziomka była po 2-3 tygodniach rozszerzania diety o warzywa i owoce oraz zaczęła sama siedzieć dostała do ręki bułę. Potem była buła z masłem, jakieś makarony, kasza manna. Kiedy stało się to naszą regularną praktyką na gimnastyce dla Mam usłyszałam o jakimś stopniowym wprowadzaniu glutenu, porcjami, łyżeczkami i innymi dziwnymi schematami. Kiedy zdziwiona zapytałam dziewczyn, że niby co!? i powiedziałam im jak wprowadziłam go Poziomce. Wszystkie zaczęłyśmy się śmiać, że w dzisiejszym świecie to najlepiej nic nie wiedzieć i robić po swojemu, bo idzie zwariować z tymi zasadami i zaleceniami ;D Poza tym teraz gluten jest wszędzie, gdzie nie spojrzę na etykiet napisane jest, że "może zawierać gluten". Także tego, róbta co chceta, a jak się boita to polecam jak zawsze Hafija Blog, tutaj >>> tekst o glutenie, >>> tekst o rozszerzaniu diety.

- Jeśli jestem gdzieś poza domem, coś załatwiam, idziemy gdzieś na zajęcia, do znajomych itd. to nasz porządek karmienia zmienia się w zależności od tego co robimy. Nie spinam się wtedy, biorę zawsze coś ze sobą w plecak (jakiś jogurt, owoc, słoiczek, chrupki kukurydziane, bułę) i staram się to wykorzystać, ale jeśli Poziomka ewidentnie woli mleko z piersi to jej daje żeby miała tę super moc Gumisia do zabawy, a ja święty spokój na swoje zajęcia lub pogaduchy ;) Przez te pierwsze kilka miesięcy rozszerzania diety wciskanie dziecku czegoś na mieście to jak walka z wiatrakami (zwłaszcza jeśli nie ma krzesełka do karmienia), dlatego jeśli nie ma jakiejś sensownej możliwości to sobie odpuszczałam tę zabawę i dawałam mleko z piersi albo pizze z własnego talerza i ogień :D

- Jedzenie łyżeczką. Tak jak mówiłam stosuje i nie trzymam się sztywno BLW, bo nie mam do tego ani czasu, ani cierpliwości. A trzeba tego mieć w jakichś nieznanych mi nadludzkich ilościach :P Nie wciskam jednak Poziomce nic na siłę do buzi jeśli nie chce więcej albo w ogóle. Staram się do niej dostosować, proponować różne rzeczy kiedy jest pora posiłku i siedzimy razem przy stole :) Podobno dzieci intuicyjnie nie wybierają albo nie chcą jeść produktów, które je uczulają i rzeczywiście potwierdziło się to i u nas ;)

- Przygotuj się na różne zwroty akcji podczas rozszerzania diety. Ja już przechodziłam cofanie się w rozwoju. Zazwyczaj po chorobie albo w jej trakcie Poziomka traciła apetyt i zabawa zaczynała się od początku. Jedzenie z mojego a nie swojego talerza, nawet jeśli mam na nim to samo. Karmienie mamy i taty, wynegocjowałam, że co drugie jem ja co drugie ona. Wstawanie i tańce na krzesełku, odkąd odkryła, że widać lepiej co się dzieje za oknem. Jedzenie spod stołu zamiast ze stołu itd., itd. Pewnie ile dzieci tyle pomysłów w odwlekaniu posiłku w niekończącą się historie ;)

Jest jednak kilka rzeczy, które mogą sprawić, że będzie to przyjemna historia :) Przynajmniej w 75% wypadków, bo wiadomo, że nauka jedzenia nie obejdzie się i bez większych incydentów. U nas po kolei sprawdzają się i polecam Wam z całego serca:

- SILIKONOWE MATY EZPZ, do kupienia np. w TUBLU

Nasze pierwsze posiłki ze zwykłymi zazwyczaj kończyły się z talerzem pod stołem (do podejrzenia >>>TU), potem było jedzenie na deskach (efekty>>>TU), na stole, aż w końcu trafiłam na to dobrodziejstwo z Jułesej ;) Maty są silikonowe, elegancko przywierają do stołu więc dziecko nie ma możliwości zrzucenia ich ze stołu (chociaż naszemu siłaczowi i to się udało zrobić, ale była to kwestia tłustej nawierzchni. Mata musi być dobrze umyta), można ją myć w zmywarce, jest lekka więc zabieramy ją ze sobą wszędzie i niezniszczalna więc mimo setek posiłków wciąż wygląda tak samo dobrze i uśmiechem zachęca do jedzenia ;) Mój osobisty HIT, nie wyobrażam sobie BLW bez mat EZPZ!

- ŚLINIAKI Z KIESZONKĄ

Coś bez czego, tak jak bez maty nie wyobrażam sobie naszego posiłku! Geniuszu tego wynalazku chyba nie trzeba wyjaśniać, ale w skrócie to co nie trafia do buzi trafia do kieszonki ;) My stosujemy 3 śliniaki:

* Beaba, do kupienia np. TU

Mój ulubiony, bo z miękkiego tworzywa z lekko odchyloną kieszonką (dobrze łapie) i wiązaniem, które można dostosować do rozmiarów małego dziecka. Jego jedyną wadą jest fakt, że można go myć tylko ręcznie i tasiemki są z materiału więc trzeba uważać żeby ich nie zamoczyć przy myciu.

* BabyBjorn

Można go myć w zmywarce (przyda się w nowym mieszkaniu :D) i ma głęboką kieszonkę, tak więc przydaje się przy płynnych daniach i nauce picia z kubeczka. Jest jednak dla Poziomki wciąż za duży i ma niezbyt dopracowane zapięcie, bo sam się rozpina.

* Lassig z długim rękawem, do kupienia np. TU

Tego mięciutkiego ubranka używam głównie przed wyjściem z domu lub poza domem, kiedy nie chcę żeby Poziomka uświndoliła się kiedy już ją ubrałam w jakiś lepsiejszy ciuch ;) Mimo, że zakrywa ją całą, ja i tak stosuje nań, któryś śliniak z korytkiem, bo i tak zawsze jej się uda przemycić gdzieś posiłek :P Wkrótce będzie służył nam do malowania farbami i przy okazji innych plastycznych prac :)

- SZTUĆCE

* Beaba, do kupienia TU

Idealne do małej rączki, bo mają gruby trzonek, ale małą miseczkę/ząbki więc odpowiednią dla niewielkiego pysiaka, no i bezpieczne, bo zaokrąglone na końcach. Póki co, jedzenie sztućcami to tylko zabawa, ale z każdym dniem widać postępy :)

* Rice, do kupienia TU

Korzystam jeszcze z łyżek Rice, bo mają dużo głębszą miseczkę więc przydają się przy zupach lub jogurtach. A do tego są lekkie, kolorowe i atrakcyjne dla małego człowieka :) Myślę, że wkrótce poszerzymy nasz zestaw o widelczyki i nożyki.

- INNE NACZYNKA

*Zastawa dziecięca z pokrywką i sztućcami (te są póki co za szerokie dla małego dzioba) z Rossmanna. Korzystamy głównie z talerzyka, który służy nam do kaszek z owocami, bo łatwo w nim coś rozgnieść albo postawić na nim tarkę i zetrzeć. I jeśli chce żeby szybciej coś przestygło to na płaskiej i rozległej powierzchni to się sprawdza ;)

*Melamina Rice, wszyscy z niej korzystamy i również trzyma fason mimo wielu wypadków ;)

- DO PICIA

* Canpol Babies, Bidon Niekapek z Rurką

Jeśli Wasze dziecko nie potrafi pić z butelki (swoją drogą polecam trenować dziecko od urodzenia, bo skończycie jak ja z człowiekiem, który potrafi ssać pierś jak zawodowiec, a butelki nijak!), to to jest bidon dzięki, któremu się nauczy! Przerobiłam pierdyliard kubeczków niekapków, butelek i bidonów, aż pewnego dnia moje koleżanki poleciły mi Bidon Canpol Babies z Rurką twierdząc, że ich dzieci też nie potrafiły pić z niczego, a z tego nauczyły się od razu. Skoro aż 5 osób tak twierdziło to uznałam, że coś musi w tym być i rzeczywiście. Po jakiś dwóch tygodniach męczenia buły one beautiful day Poziomka zaczęła pić :D To był jeden z najpiękniejszych dni w moim życiu, bo myślałam, że nigdy się tego nie nauczy :P Patent polega na tym, że uciskając ustnik, rurka zasysa wodę aż po czubek. Nie ma więc szans aby za którymś razem dziecko nie załapało, że trzeba pociągnąć żeby leciało stale :) Przynajmniej u nas tak to wyglądało i bidon jest drugim HITem przy rozszerzaniu diety :)

* Doidy Cup

Najczęściej polecany kubeczek (przez logopedów, pediatrów, dentystów, specjalistów od BLW i doradców laktacyjnych) do nauki picia już od 3 miesiąca życia. Nie będę się rozpisywać dlaczego, po prostu przeczytajcie >>> TUTAJ, ja jestem zadowolona i polecam :) No i te kolory >>> TUTAJ :D

- DO SIEDZENIA

*Tripp Trapp Stokke 

Zachwalałam to krzesełko (>>> TUTAJ) zanim zaczęłam używać, ale wcale się nie pomyliłam. Nie dość, że krzesełko rośnie razem z Poziomką, to przy rozszerzaniu diety dostrzegłam jeszcze jedną jego zaletę. Jest proste do czyszczenia! Wystarczy mokra chusteczka i w 30 sekund krzesełko jest czyste. Nie wyobrażam sobie po każdym posiłku wygrzebywać z zakamarków siedziska resztek jedzenia, a już na pewno ciągłego prania jakiegoś pokrowca lub poduszki :P Tobie też polecam droga Mamo albo Tato, odpuścić sobie wszelkie materiałowe/piankowe/ceratowe mięciutkie siedzonka i kupić najprostsze drewniane krzesełko do karmienia ;) Trzeci HIT naszej wyprawki!

- DO SPRZĄTANIA

Przyda się jeszcze coś do pozbycia się bałaganu po jedzeniu. Na tę okazje polecam 3 sposoby:

- zwierze - najlepiej pies, wciąga wszystko co spadnie ze stołu jak odkurzacz, ale myślę, że zaraz po przeprowadzce i nasza Saszka sobie poradzi z tym tematem ;)
- ręczny albo pionowy odkurzacz - ja korzystam obecnie z tego sposobu, chyba, że Poziomka jest szybsza ;)
- gazeta - do rozłożenia pod krzesełkiem i stołem, po posiłku zawijasz razem z towarem i do widzenia ;)
- nawilżone chusteczki do czyszczenia - mam je zawsze koło stołu, więc akcja błysk krzesełka i stołu trwa dosłownie chwile!

Na koniec powiem Wam, że nie dajcie się zwariować rozszerzając dietę. Zasad, sposobów, artykułów, książek i innych mądrości jest tyle na rynku, że można się pogubić. Dlatego moim zdaniem najlepiej przeczytać, posłuchać, popytać co, jak i kiedy, a na koniec wziąć głęboki oddech i zrobić tak jak uważasz i czujesz, że będzie dla Twojego dziecka i Ciebie najlepiej :) Nawet to co ja tu napisałam nie bierz na sztywno. Każde dziecko jest inne i nawet Poziomka, która jest raczej wzorowym degustatorem i głodomorem (zresztą co się dziwić jak się ma dwójkę żartych rodziców) miewa gorsze dni, wybrzydza, wypluwa, krztusi się aktorsko, strzela fochy i jest na nie. A ja wychodzę z siebie, tracę cierpliwość do tego wszystkiego ;D Jedno jest pewne, nie bój się, próbuj, eksperymentuj i dziecku też daj raz na jakiś czas pogrzebać w talerzu, a z pewnością wyjdzie to Wam na dobre ;) BLW to nie tylko zdrowe i dobre nawyki żywieniowe to także poznawanie, doznawanie, rozwijanie bardzo potrzebnych dziecku umiejętności (koordynacji, cierpliwości, zręczności, samodzielności), a co najważniejsze wspaniała okazja do zabawy i radocha pełną gębą :D

Dobrego tygodnia! My rozpoczynamy go odbiorem nowego mieszkanie po poprawkach (>>> TUTAJ poczytacie o pierwszym odbiorze, na dniach postaram się opisać ten drugi) i możemy w końcu ruszyć z kopyta z wykańczaniem :D Stay tuned, bo w związku z tym kolejne wnętrzarskie tematy wkrótce na blogu ;)

 LU